مطالعه نانو- معماری اجزاء و رفتار آمیخته های ldpe/hdpe

با هدف بررسی تاثیر پارامترهای مولکولی بر رفتار آمیخته های پلی اتیلن، اقدام به مطالعه نانو- معماری چندین نمونه پلی اتیلن سبک و پلی اتیلن سنگین، گردید. سپس آمیخته های ldpe/hdpe توسط روش های مختلف آمیخته سازی (نظیر اختلاط مذاب، محلولی و اکستروژن فیلم دمشی) تهیه و رئولوژی مذاب آنها و همچنین رفتار ذوب شدن و تبلور آمیخته ها در ترکیب درصدهای مختلف و نیز خواص مکانیکی فیلم آمیخته ها بصورت تحلیل کمی مورد بررسی قرار گرفت. اثر دما بر خواص ویسکوالاستیک و رفتار فازی این آمیخته ها در حالت مذاب به وسیله رئومتری برشی دینامیکی نوسانی مطالعه شد و مشاهده شد که آمیخته ها در ترکیب بندی های مختلف از اصل انطباق زمان-دما تبعیت می کنند و رفتار ساد? ترمورئولوژیکی نشان می دهند و سپس دلایل این رفتار تبیین گردید. تحلیل زمان های آسایش آشکار ساخت که دینامیک مارگونه اجزا در دماهای مشخصی، متقارن بوده اما در دیگر دماها متفاوت-اند. به علاوه، بسته به دمای آزمون، دینامیک انتهایی یک جز درون آمیخته می تواند سریع تر یا آهسته تر از آنچه در حالت خالص است، باشد. اثر ترکیب درصد نیز بر رفتار رئولوژیکی هم دمای آمیختهها مطالعه گردید،که نتایج به دست آمده بر امتزاج پذیری این سامانهها در حالت مذاب دلالت داشت. همچنین، تاثیر نانو-معماری اجزا بر رفتار فازی آمیخته ها در دماهای مختلف تحلیل شد. در حالت جامد نیز سازگاری آمیختهها و تلویحاتی بر رفتار ذوب شدن و تبلور در سراسر دامنه ترکیب بندی آمیخته سازی این سامانههای دوتایی (تهیه شده از روش اختلاط مذاب یا محلولی) مطالعه شد. مقایسه رفتار جامد دو سری آمیختههای ldpe/hdpe (که تفاوتشان در نوع ldpe بود) پیشنهاد میکند که اختلاف زیاد بین جرم مولکولی ldpe ها روی بلورینگی و ذوب شدن این آمیختهها دارای اثر بسیار ناچیزی است. آنالیز حرارتی فیلم آمیختهها آشکار ساخت که آمیختهسازی اثری ناچیز بر ضخامت لاملای فاز ldpe، اما تأثیری قوی بر ضخامت لاملای فاز hdpe دارد. علاوه بر این، نتایج اندازه گیری های xrd و گرمازاهای تبلور این سامانه ها و خواص کشش آنها (در جهت های ماشین و عرضی فیلم) نیز کاملاً مورد تحلیل قرار گرفتند.